Transport sanitarny

 

 

Przychodnia Lekarska Diamed Sp. z.o.o. zabezpiecza swoim pacjentom transport sanitarny od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 18.00

 

 

 

  • ZGŁASZANIE TRANSPORTÓW SANITARNYCH

telefonicznie od poniedziałku do piątku w godz. 08.00 -18.00
pod numerem telefonu 12 371 19 03 lub osobiście w Recepcji Przychodni

  • Transport sanitarny w POZ

Decyzję o konieczności zapewnienia pacjentom transportu sanitarnego podejmuje lekarz. Transport sanitarny w POZ przysługuje pacjentom w następujących sytuacjach:

gdy zachodzi konieczności podjęcia leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej leczącym, określone schorzenie ( z wyłączeniem stanów nagłego zagrożenia zdrowia lub życia).

dla zachowania ciągłości leczenia ( gdy proces leczenia realizowany jest przez lekarza POZ).

Świadczenia transportu sanitarnego w POZ obejmuje przejazd z miejsca zamieszkania pacjenta do najbliższego świadczeniodawcy, udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem. Decyzję o udzielenie pacjentowi świadczenia transportu sanitarnego podejmuje lekarz. On też ocenia, czy transport będzie bezpłatny, częściowo lub całkowicie odpłatny. Jeżeli transport ma być częściowo lub całkowicie odpłatny, lekarz umieszcza stosowne informacje na zleceniu.

Odpłatności:

  1. transport bezpłatny – przysługuje osobom z dysfunkcją narządu ruchu uniemożliwiającą korzystanie ze środków transportu publicznego bez względu na schorzenie pacjenta
  2. transport częściowo lub pełnopłatny przysługuje osobą ze schorzeniami u których nie występuje niepełnosprawność wynikająca z dysfunkcji narządu ruchu, uniemożliwiająca korzystanie ze środków transportu publicznego.

Wykaz jednostek chorobowych uprawniających pacjenta do ubiegania się o możliwości skorzystania z przejazdu środkami transportu sanitarnego dla celów medycznych ( z wyjątkiem stanów nagłego zagrożenia zdrowia lub życia) za pełną lub częściową odpłatnością, jest następujący:

choroby krwi i narządów krwiotwórczych,
choroby nowotworowe,
choroby oczu,
choroby przemiany materii,
choroby psychiczne i zaburzenia zachowania,
choroby skóry i tkanki podskórnej,
choroby układu krążenia,
choroby układu moczowo-płciowego,
choroby układu nerwowego,
choroby układu oddechowego,
choroby układu ruchu,
choroby układy trawiennego,
choroby układu wydzielania wewnętrznego,
choroby zakaźne i pasożytnicze,
urazy i zatrucia,
wady rozwojowe, zniekształcenia i aberracje chromosomowe.

Zasady odpłatności za skorzystanie z przewozu środkami transportu sanitarnego zróżnicowane są również ze względu na stopień niepełnosprawności. W powyższych stanach chorobowych określa się dwa stopnie niepełnosprawności:

  1. niepełnosprawność I stopnia – do której zalicza się osobę zdolną do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby i zdolną do korzystania ze środków transportu publicznego. Tu pacjent ponosi pełny koszt przewozu środkiem transportu sanitarnego ( 100 procent);
  2. niepełnosprawność II stopnia – do której zalicza się osobę zdolną do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymagającą przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub wymagającą korzystania z pojazdów dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. W tym udziału pacjenta w kosztach transportu wynosi 60 procent.

Czasami dopłacimy

Czasami miejsce udzielenia świadczenia wskazane w skierowaniu na transport sanitarny nie jest tym najbliższym we właściwym, uzasadnionym względami medycznymi zakresie. Wówczas chory pokrywa koszty transportu wynikające z różnicy odległości pomiędzy świadczeniodawcą najbliższym a docelowym.

Przykład: Pan Jan Kowalski ma skierowania od lekarza rodzinnego do poradni endokrynologicznej. Mieszka w Kargowej. Przysługuje mu bezpłatny transport sanitarny. W Sulechowie jest taka poradnia. Pacjent jednak wybiera Żary. Może skorzystać z transportu bezpłatnego do Sulechowa i dopłacić różnicę za trasę Sulechów-Żary i Żary-Sulechów.

  • Transport sanitarny „daleki” w POZ

Pacjenci mogą w szczególnych przypadkach korzystać z tzw. transportu sanitarnego dalekiego w POZ. O umożliwieniu skorzystania z takiego transportu, pacjent lub jego rodzina musi wystąpić z wnioskiem do Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego NFZ. Wniosek należy złożyć w tym oddziale, do którego należy pacjent. W każdym przypadku lekarz rodzinny potwierdza zasadność realizacji tzw. transportu dalekiego i wskazuje, kto ma zrealizować przewóz. Dyrektor Oddziału NFZ, po rozpatrzeniu wniosku wydaje pisemną zgodę na transport lub jej odmawia. Z transportu ‘’dalekiego’’ w POZ pacjent może skorzystać w następujących sytuacjach:

  1. Gdy z przyczyn losowych, pacjent musiał skorzystać z pomocy medycznej w szpitali za granicą, jego stan zdrowia w momencie wypisu ze szpitala jest stabilny, ale nie pozwala na samodzielny powrót do domu. Taki transport jest realizowany od granicy Polski do miejsca zamieszkania pacjenta.
  2. Gdy z przyczyn losowych, pacjent musiał skorzystać ze świadczenia opieki zdrowotnej w zagranicznym szpitalu, stan zdrowia pacjenta pozawala na uzyskanie wypisu, ale wymaga on kontynuacji leczenia w kraju i oczywiście nie ma medycznych przeciwwskazań do przewozu ambulansem. W tym przypadku pacjent jest przewożony do szpitala, który jest położony najbliżej jego domu i w którym możliwe jest kontynuowanie leczenia.

Ważne: W dwóch pierwszych przykładach do wniosku należy dołączyć zaświadczenie sporządzone w języku polskim, a przygotowane przez zagraniczny szpital, który realizował leczenie. Gdy, z przyczyn uzasadnionych medycznie, pacjent musi korzystać ze świadczeń konkretnej poradni specjalistycznej, jednak najbliższa taka poradnia położona jest w odległości przekraczającej łącznie ‘’ tam i z powrotem” 120 km, a ogólny stan zdrowia pacjenta nie pozawala mu samodzielnie dotarcie do poradni. Tu transport przysługuje z miejsca zamieszkania pacjenta do najbliższego świadczeniodawcy, który udzieli mu świadczeń w potrzebnym zakresie, i z powrotem.

Przykład: Malutka Ala jest pod opieką poradni żywieniowej w Warszawie. Ma wyznaczoną kolejną wizytę kontrolną. Mama Ali wypełnia wniosek o zlecenie transportu sanitarnego dalekiego w POZ. Wniosek z dokumentacją z poradni żywieniowej w Warszawie przedkłada lekarzowi rodzinnemu córeczki. Lekarz stwierdza, że Ali przysługuje bezpłatny transport do Warszawy, potwierdza to we wniosku i wskazuje realizatora tego przewozu. Wniosek wraz z zaświadczeniem z poradni żywieniowej mama Ali składa w oddziale NFZ.

Gdy pacjent musi (bo takie są wskazania medyczne) korzystać z wysokospecjalistycznych świadczeń ambulatoryjnych, realizowanych jedynie przez niektóre poradnie a odległość do poradni z miejsca zamieszkania pacjenta w sumie przekracza ‘’ tam i z powrotem’’ 120 km oraz jego ogólny stan zdrowia nie pozwala na samodzielny dojazd do poradni. Wtedy transport przysługuje od domu chorego do poradni i z powrotem.

Ważne: W sytuacji trzeciej i czwartej koniecznie należy dołączyć do wniosku zaświadczenia z poradni specjalistycznej, która ma wykonywać świadczenie.

Źródło: Narodowy Fundusz Zdrowia